«Σ’ ένα καρυδότσουφλο»:
Μελωδικές κιθάρες, μια απροσδιόριστη κατά τόπους «σεβεντίλα», μια συμπαθής φωνή, που κάνει το σωστό fitting με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Γενικά μ’ αρέσει πού και πού ν’ ακούω ένα άλμπουμ σε «κλασική» νόρμα «κουπλέ – ρεφρέν – κιθαρογεμισματάκι – κουπλέ – ρεφρέν – ξανά ρεφρέν – τυμπανάκια – over». Μ’ αυτά μεγαλώσαμε, αυτά ξέρουμε, αυτά εμπιστευόμαστε. Όπερ και αυτά μουρμουράμε από τη στιγμή τελειώσει η αυτοσχέδια playlist.
Πώς και πού;
Στο σπίτι, στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στο iPod, στο πάρτυ. Ταιριάζει με κίνηση ώμων εναλλάξ αριστερά – δεξιά και διακριτικό ανεβοκατέβασμα πηγουνιού.
Κάτι άλλο;
Μπα.
Μέχρι στιγμής:Ετικέτες Μαριγώ με λεν και μένα, μουσική, blogovision2011
35 36 37 38